Naceu en Mondoñedo o 22 de decembro de 1911 e morreu en Vigo o 28 de febreiro de 1981. Abandonou a carreira de Filosofía e Letras polo xornalismo, ao que dedicou toda a súa vida. Foi colaborador do diario vigués Faro de Vigo, do que foi director durante moitos anos.

Cunqueiro iniciouse literariamente como poeta, publicando antes da guerra civil tres libros de poemas nos que, como único vehículo lingüístico utilizará a lingua galega:

Mar ao norde, Poemas do si e non e Cantiga nova que se chama ribeira. Esta obra, xunto con Dona do corpo delgado, na que mestura poemas netrovadorescos e vangardistas, fai que Cunqueiro poida ser incluído no Neotrobadorismo. Ademais, publicou outro libro de poemas, Elexías e cancións. Ao porse de moda a poesía social, Cunqueiro pasou a escribir libros de prosa. Inicialmente vai utilizar o castelán. A súa produción comézaa en 1936 coa aparición en Santiago do mundo e outras vésperas. Sucesivamente apareceron A historia do cabaleiro Rafael, Balada das damas do tempo pasado, San Gonzalo, O sete contos de outono e O cabaleiro, a morte e o diaño. Tamén pertencen á literatura castelá As mocidades de Ulises e Un home que se parecía a Orestes.

A súa obra narrativa en galego iníciaa con Merlín e familia, á que seguirán As crónicas do Sochantre e Se ou vello Sinbad volvese ás illas….

As notas claves da obra literaria de Cunqueiro son a combinación da realidade coa fantasía, a deformación do tempo e o espazo, e a utilización de índices ao final de moitas das obras nas que nos dá os datos biográficos dos seus imaxinarios personaxes coma se de alguén real se tratase.

O propio de Cunqueiro é unha mestura de fumes, fantasía, lirismo, reminiscencias de antigos mitos e un realismo intemporal. Toma os mitos e refaios ao seu modo; os seus mitos son os dos libros de Cabalarías, os da Cristiandade, e cando os inventa aseméllaos a estes colocándolles o don diante. O seu mundo, que por este motivo podería parecer histórico, non o é porque o tempo non significa nada; é un mundo arquetípico.

Ademais destas producións puramente literarias pertencentes á literatura de creación, tamén escribiu libros de cociña, A cociña cristiá de Occidente, A cociña galega e catálogos turísticos como Rutas de España: A Coruña, Lugo, Ourense, Pontevedra e Santiago de Compostela; O Camiño de Santiago e Vigo e a súa ría. O 21 de abril de 1963, no seu Mondoñedo natal, foi recibido pola Real Academia Galega para ocupar a vacante de Cabanillas.